Strony: 105-125

Członkostwo Polski w Unii Europejskiej a emigracja siły roboczej

Rozszerzenie Unii Europejskiej w maju 2004 roku o nowych 10 członków zwiększyło zainteresowanie międzynarodowymi migracjami zarobkowymi, głównie ze względów ekonomicznych. Według dostępnych danych bezpośrednio przed rozszerzeniem UE w maju 2004 roku, poza granicami Polski przebywało średniorocznie około 1700–1900 tys. emigrantów z Polski. Głównym kierunkiem długookresowych migracji były kraje Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w którym skupiło się od 50 do 60% migrantów. Wejście Polski do Unii Europejskiej niewątpliwie przyczyniło się do wzrostu polskiej emigracji przy jednoczesnej zmianie kierunków wyjazdów. Najpopularniejszym kierunkiem emigracji okazała się Wielka Brytania. W Wielkiej Brytanii i Irlandii mieszka i pracuje ponad połowa nowej emigracji. Grupą dominującą wśród polskiej emigracji są ludzie młodzi, którzy są bardziej skłonni do podejmowania ryzyka związanego z przemieszczaniem się z miejsca na miejsce, co może raczej skłaniać do stwierdzenia, że polska emigracja będzie zmieniać kierunek, a nie rozmiary.